Op 10 november was er in Limmen een Duifje met als thema “in de veelheid van geluiden”. 
Wat doen we met de veelheid van geluiden in de wereld om ons heen, de ruimte om ons heen en de veelheid van geluiden in ons eigen hoofd? Als ‘opstapje’ zongen we, lopend door de kerk, -in een veelheid van keelgeluiden-, een soort van kyrie, een roep om vrede.

Maas vertelde over het verhaal van de Toren van Babel. Wat is de reden dat de mensen elkaar niet meer konden verstaan, wat was de bedoeling daarmee?

Vervolgens pasten we een werkvorm toe waarbij we op een andere manier luisterden naar elkaar rond de vraag: wat hield je deze week bezig? We luisterden naar onze gespreksgenoot en gaven vervolgens terug wat die woorden met ons deden. Dit is echt iets anders dan het verhaal van de ander beluisteren en dan een samenvatting geven van wat je hebt gehoord. Op deze manier ontstaat er meer verbinding met elkaar en dat is wat deze werkvorm juist tot doel had.
Als afsluiting zongen we een passend lied:
    Tot spreken heb je mij gehoord, tot nieuwe levenskracht.
    Ervaring, eerder nooit verwoord, wordt aan het licht gebracht. 

Het Duifje eindigde met een stukje uit het Pinksterverhaal, waar verteld wordt dat ieder elkaar verstaat en hierbij kon het lied “Wie door de Geest is aangeraakt” natuurlijk niet ontbreken.